De 7de week zit er ook weer op

Och wat gaat de tijd toch snel. Al 7 weken weg van huis en nog steeds verveelt het hier niet.

Deze week  kreeg ik een kijkje in de keuken van de Cooling department. Hier heb ik het proces gezien van het transport van de stekjes naar de koelcel tot het transport uit de koelcel. In de koelcel gebeuren ook nog verschillende activiteiten, maar ik mag het helaas niet vertellen wat daar gebeurt.

Misschien denk je nu: het is wel een beetje vaag hoe je het omschrijft maar, we hebben een mail van school gekregen met de letterlijke zin: alles over je werkzaamheden moet lekker vaag blijven.

Vrijdag was er een vrije dag hier, omdat we eindelijk mogen eten na de ramadan haha. Uiteraard moest deze dag gevierd worden, dus nam Jannis al zijn vrienden mee naar de farm zodat we een lekker feestje konden bouwen.
Deze vrienden kwamen allemaal uit Addis Abeba. Ik dacht dat Jannis alleen maar Ethiopische vrienden had, maar het bleek al gouw een multiculturele samenstelling te zijn. Zo was er naast ons (Duitser en Nederlanders) een Mexicaan, Saoedi Arabier, Italiaan, Zweed, Egyptenaar, Amerikaan en een paar Ethiopiërs.

In een eerdere blog vertelde ik dat we een varken gingen kopen en vervolgens aan het spit gingen hangen, maar het varken moest uit een dorpje komen waar een beetje onrust was dus hebben we dat idee maar geskipt. Maar ja als je geen varken hebt moet je wat anders doen, dus we hebben een schaap gekocht voor op het spit. Er was alleen een klein dingentje met dat schaap, hij leefde nog…..

Het schaap was voor zaterdag, want de vrienden bleven hier voor twee dagen. Vrijdag avond hadden we eindelijk iets anders te eten dan couscous of rijst. Eindelijk hadden we een normale pasta en daar hebben we gelijk even een genietmomentje van gemaakt haha.
Na het eten verplaatste we allemaal naar het midden van de compound waar de vuurkorf staat. Na lekker biertjes te hebben gedronken had iedereen natuurlijk rond 11 uur weer honger dus hadden we een paar kippen op een spit gegooid. Toen ze klaar waren viel iedereen de kippen aan (net of er hongersnood was) en waren ze ook snel verdwenen.

Maar er was een probleem de volgende morgen waar we niet over na gedacht hadden… het is zaterdag, dus moet er gewoon gewerkt worden…
na 4 uur te hebben geslapen en een paar bakken koffie en een paracetamol genuttigd te hebben zaten wij gewoon om half acht fris en fruitig in het kantoor. Echte Westlandse mentaliteit, er moet gewerkt worden.
Na een powernappie stond er weer zo een avond voor de boeg, maar dit keer niet met kip en pasta, maar een schaap.
Ook had ik gister (vrijdag) aardappels in het kampvuur gemaakt en werd er gevraagd of ik ze weer kon maken. Natuurlijk deed ik dat, maar zelf wil ik mij altijd overtreffen, dus heb ik er een lekker dip bij gemaakt en deze viel gelukkig erg in de smaak.
Toen het schaap eindelijk klaar was hebben we hem ff helemaal kaal geplukt en ging het feesie tot in de late uurtjes door.

Zondag was natuurlijk een vrije dag, dus kon ik lekker uitslapen. Maar Julian heeft inmiddels een automatische wekker in zijn hoofd die hem verteld dat ik om half 6 op moet staan…
uiteraard mocht dat de pret niet bederven dus ben ik lekker opgestaan en gingen we proberen een paar vissen te vangen om te grillen met de lunch. Uiteindelijk had Giacomo (Italiaan) een vis gevangen en dat bleef ook de enige. Uiteindelijk hadden we hem maar terug gegooid, want 1 visje delen met 20 man is ook weer zo karig.

Rond 5 uur vertrokken de vrienden weer naar hun huis en zat onze 7e week er ook alweer op.

Nog maar 3 weken en dus 3 blogs en dan zit mijn tijd in Ethiopië er al weer op. Ik hoop dat jullie nog steeds mijn blog met plezier lezen! Tot de volgende blog